Na czym polega ekstremalne przywództwo?

Jocko Willink i Leif Babin to autorzy książki „Ekstremalne przywództwo. Elitarne taktyki Navy SEALs w zarządzaniu”, którzy stworzyli ją w dość nadzwyczajnych okolicznościach. A mianowicie, przewodzili jednostce specjalnej komandosów SEALs, chroniąc ekstremalnie niebezpieczny rejon świata Ar-Ramadi. Mając doświadczenie i wiedzę z pola bitwy, szkolili kolejnych dowódców, a z czasem założyli firmę, która zaczęła się specjalizować w szkoleniu menedżerów.

Analogia między wojną, a zarządzaniem

Książka zawiera wyraźną analogię między polem bitwy, a przywództwem w środowisku pracy. Wiedza, którą przekazują, pokazuje jak można wykorzystać techniki przywództwa praktycznie w każdej grupie, a przede wszystkim w biznesie. Zasady ekstremalnego przywództwa są nawiązaniem do zdarzeń z pola walki i jednocześnie przykładami ze świata biznesu. Przewodzenie i wygrywanie to tutaj cel, do którego należy dążyć.

Jak doświadczenia wojenne z jednostki Navy SEALS mogą przekładać się na zarządzanie? To właśnie pokazują Jocko Willink i Leif Babin w książce „Ekstremalne przywództwo. Elitarne taktyki Navy SEALs w zarządzaniu””. To swoista lekcja zarządzania, analogia pola walki do środowiska pracy. Większość z nas prowadzi walkę zawodową na co dzień, starając się osiągać lepsze wyniki i podejmować mądre decyzje lub być lepszym liderem, który nie tylko czyta blogi o przedsiębiorczości i rozwoju firmy, ale skutecznie wdraża je w życie.

Lider może przyczynić się do sukcesu zespołu, dzięki temu, że bierze na siebie winę za porażkę

Bycie liderem bywa porównywane przez twórców Ekstremalnego Przywództwa do zarządzania jako dowódca na prawdziwym polu walki. Czasem bycie liderem jest procesem, gdzie analogie dotyczące właśnie wojny, nie wydają się przesadzone. Większość przeciętnych ludzi na szczęście nie ma pojęcia o wojnie, ale decyzje podejmowane przez tych, którzy zarządzają, mają, podobnie jak na wojnie, duży wpływ na Klientów i Pracowników.

Dobrzy przywódcy czy liderzy zdają sobie sprawę z tego, że można popełniać błędy, natomiast Ci najlepsi biorą za nie odpowiedzialność. W treningu Navy SEAL najgorsze wyniki odnosili Ci, którzy obwiniali swoich podwładnych lub sam scenariusz działania o przyczynę niepowodzenia, zamiast zmierzyć się z porażką i wziąć jej ciężar na siebie. Tutaj występują swoiste analogie do jednostki zadaniowej SEAL, gdzie drużyna ostrzeliwała domniemanego wroga, który potem okazał się przyjazną jednostką. Jocko Willink jako główny dowódca musiał ponieść odpowiedzialność za tą operację.

Bardzo ważna zasada, którą przekazują autorzy książki, jeśli chodzi skuteczne przywództwo, dotyczy właśnie osób kluczowych w zespole, czyli liderów. Nastawienie i podejście liderów, szybko przekłada się na zachowania osób w zespole. Jeśli kadra zarządzająca nie weźmie na siebie odpowiedzialności za porażki, wówczas pracownicy również tego nie zrobią, a co więcej nikt inny tego nie zrobi i wspólny cel się rozmyje. Natomiast Ci liderzy, którzy są odpowiedzialni za swoje czyny i potrafią przyznać się do błędów, są doskonałym wzorem dla podlegających osób, bo przejmują oni te zachowania. Stają się bardziej efektywni w działaniu, wzorując się na liderach, którzy mają pozytywne podejście do swojej roli, nie tylko jeśli chodzi o sukcesy, ale o niepowodzenia.

Przyznaj się do swojej porażki, a nie szukaj wymówek

Kluczowa sprawa, to przyjęcie na siebie winy za niepowodzenia zespołu, a nie szukanie kolejnych wymówek. Czyli konkretne działanie, które pozornie wydaje się nie do przyjęcia, a jednak wzbudza większe zaufanie niż zaprzeczanie. Można naprawić błędy i zrobić coś, aby w przyszłości się nie powtarzały. Jest to swoiste pokazanie, że można się przyznać do błędu, a to ogromny krok do przodu, zarówno dla lidera, jak i dla całego zespołu. Popełnianie błędów to normalny stan rzeczy i uświadomienie sobie tego daje duży postęp. Szczególne zastosowanie tej zasady można znaleźć w korporacjach, gdzie zrzucanie odpowiedzialności to wprost mistrzostwo. Dopiero ta książka pokazuje nam, że dogłębne wnikanie w problemy zespołu, indywidualne rozmowy i nie chodzenie na skróty, daje realne efekty.

Ekstremalne Przywództwo to zdecydowanie książka dla liderów-praktyków, którzy chcą dowiedzieć się jak działać w praktyce i wpływać na grupę. Wszyscy Ci, którzy lubią praktyczne przykłady wzięte z życia, nie będą zawiedzeni. Autorzy, jako byli komandosi, z sukcesem przekładają ekstremalne sytuacje i sceny wojenne na przewodzenie grupom.

YOU MAY ALSO LIKE

Dodaj komentarz